Καλησπέρα, καλησπέρα
Δύο πολύνεκρα δυστυχήματα στην περιοχή της Άρτας με φέρνουν εδώ να γράψω μερικές γραμμές. Δεξιά και αριστερά, σε blogs και σε ειδησεογραφικά site, παντού γίνεται λόγος για το άθλιο οδικό δίκτυο που έχουμε στην Ελλάδα, και ειδικότερα στην Ήπειρο. Πράγματι ο δρόμος απο τα Ιωάννινα μέχρι το αντίρριο είναι τραγικός. Μόνο ως εθνική οδός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Στενός, με στροφές και χωρίς την παραμικρή συντήρηση στην άσφαλτο τα δέκα τελευταία χρόνια, εν αναμονή της πολυθρύλητης Ιόνιας οδού που ...κατασκευάζεται...
Σεβόμαι τη μνήμη εκείνων που χάθηκαν και τον πόνο των συγγενών, όμως διαφωνώ οτι οι δρόμοι είναι ο βασικότερος παράγοντας των δυστυχημάτων. Υπάρχει έλλειμμα παιδείας. Οδηγικής παιδείας όταν μιλάμε για οδηγική συμπεριφορά. Γνωρίζουμε οτι το οδόστρωμα είναι τραγικό, και όμως αναπτύσουμε ταχύτητες λες και βρίσκόμαστε στην autostrata στην Ιταλία. Επιχειρούμε προσπεράσεις που μοιάζουν με προσπάθεια αυτοκτονίας. Αλλάζουμε λάστιχα μόνο όταν διαλυθούν τελείως και γενικώς δεν συντηρούμε το όχημα που κουβαλάει τα αγαπημένα μας πρόσωπα έτσι όπως θα έπρεπε και αξίζει στα αγαπημένα μας πρόσωπα. Οδηγούμε νευρικά, με έπαρση και κάνοντας επίδειξη των ικανοτήτων μας. Κάποιες φορές έχοντας καταναλώσει αλκοόλ και κάποιες άλλες όντας άυπνοι και κουρασμένοι.
Ο δρόμος είναι γνωστός. Δεν μπορεί να αιφνιδιάσει κανέναν. Η δική μας συμπεριφορά είναι απρόβλεπτη και πολλές φορές σκοτώνει. Σε όλα τα παραδείγματα χρησιμοποιώ το α' πληθυντικό πρόσωπο γιατί έχω υποπέσει σε όλα τα παραπάνω. Το οτι έχω κατανοήσει τα σφάλματα είναι ένα βήμα και ελπίδα οτι ίσως και να γίνω καλύτερος οδηγός. Πίσω απο το τιμόνι, όχι πίσω απο το πληκτρολόγιο...
Ντάγκας Παύλος
Σεβόμαι τη μνήμη εκείνων που χάθηκαν και τον πόνο των συγγενών, όμως διαφωνώ οτι οι δρόμοι είναι ο βασικότερος παράγοντας των δυστυχημάτων. Υπάρχει έλλειμμα παιδείας. Οδηγικής παιδείας όταν μιλάμε για οδηγική συμπεριφορά. Γνωρίζουμε οτι το οδόστρωμα είναι τραγικό, και όμως αναπτύσουμε ταχύτητες λες και βρίσκόμαστε στην autostrata στην Ιταλία. Επιχειρούμε προσπεράσεις που μοιάζουν με προσπάθεια αυτοκτονίας. Αλλάζουμε λάστιχα μόνο όταν διαλυθούν τελείως και γενικώς δεν συντηρούμε το όχημα που κουβαλάει τα αγαπημένα μας πρόσωπα έτσι όπως θα έπρεπε και αξίζει στα αγαπημένα μας πρόσωπα. Οδηγούμε νευρικά, με έπαρση και κάνοντας επίδειξη των ικανοτήτων μας. Κάποιες φορές έχοντας καταναλώσει αλκοόλ και κάποιες άλλες όντας άυπνοι και κουρασμένοι.
Ο δρόμος είναι γνωστός. Δεν μπορεί να αιφνιδιάσει κανέναν. Η δική μας συμπεριφορά είναι απρόβλεπτη και πολλές φορές σκοτώνει. Σε όλα τα παραδείγματα χρησιμοποιώ το α' πληθυντικό πρόσωπο γιατί έχω υποπέσει σε όλα τα παραπάνω. Το οτι έχω κατανοήσει τα σφάλματα είναι ένα βήμα και ελπίδα οτι ίσως και να γίνω καλύτερος οδηγός. Πίσω απο το τιμόνι, όχι πίσω απο το πληκτρολόγιο...
Ντάγκας Παύλος