Θέλει μαγκιά..

 Επιστρέφω μετά απο πολύ καιρό. Απλά και μόνο για να γράψω 5 σκέψεις που περισσότερο μοιάζουν με χρησμούς της πηθείας. Δε θέλω να γίνω συγκεκριμένος. Έτσι κι αλλιώς τα καρφιά έχουν 2 αποδέκτες...
Τους τελευταίους μήνες, αισθάνομαι οτι γίνομαι διαρκώς, πιο σοφός. Περίεργες καταστάσεις που δε με αφήνουν να πλήττω, με διδάσκουν και μου δίνουν τροφή για περισσότερη σκέψη. Παράλληλα όμως σε πολλές περιπτώσεις δοκιμάζουν τα όρια μου. Πραγματικά πιστεύω τελικά οτι είτε θα αποκτήσω ικανότητες σαμάνου ή διαλογιστή, είτε θα κλείσω το τάβλι στη μάπα εκείνων που θα με οδηγήσουν πέρα απο τις κόκκινες γραμμές.
Αυτό που θεωρώ πολύ σημαντικό είναι να διακρίνουμε έγκαιρα πότε μια κατάσταση έχει παγιωθεί. Πότε έχει μπαντάρει και είναι μη αναστρέψιμη. Και μόλις το διακρίνουμε πρέπει να τερματίζουμε άμεσα. Δεν είναι πάντα εύκολο. Θέλει μαγκιά..όπως λέει και το τραγούδι της Ευσταθίας. Όμως δεν οφελεί σε τίποτα να αναλώνουμε χρόνο, διαθεση και χρήμα για κάτι που γνωρίζουμε πως είναι ..πεθαμένο. Είναι χρήσιμο κάποιες φορές να φοράμε παρωπίδες. Να κοιτάζουμε ευθεία μπροστά με οδηγό τη λογική και να αγνοούμε τις λογής λογιών Ερινύες (βλέπε καταραμένο συναίσθημα) που στις περισσότερες των περιπτώσεων αποπροσανατολίζουν και φέρνουν μοιραία λάθη. Μια κινέζικη παροιμία λέει το εξής καταπληκτικό : Μόλις φτάσεις στην τελευταία σελίδα του βιβλίου, απλώς κλείστο.

Ντάγκας Παύλος