Ελλαδα ή εξωτερικό?

Πριν από 6 μήνες, είχα εκφράσει μέσα απο τούτο το μέσο την πεποίθηση μου ότι η κρίση σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν. Από τότε, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Δυστυχώς, φως στο τούνελ δεν έχουμε δει ακόμα. Αντιθέτως τα πράγματα επιδεινώνονται συνεχώς. Είδα δικούς μου ανθρώπους, φίλους και συγγενείς να μένουν άνεργοι. Άλλους να παραμένουν απλήρωτοι από την αρχή του έτους περιμένοντας και ζώντας με δανεικά λεφτά και φρούδες ελπίδες. Εγώ ο ίδιος έμεινα άνεργος και άλλαξα τη ζωή μου μετακομίζοντας σε άλλη γειτονική πόλη. Το χειρότερο όμως είναι οτι είδα πολλούς να μετακομίζουν σε άλλη χώρα και ακόμα περισσότερους να το σκέφτονται σοβαρά.
Μεγάλη πληγή το νέο μεταναστευτικό κύμα που μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα γερόντων.
Δεν μπορείς όμως να κατηγορήσεις αυτούς που μεταναστεύουν. Προφανώς δεν το κάνουν με ευχαρίστηση. Απλώς προσπαθούν να επιβιώσουν, όπως οι παππούδες μας τα δύσκολα χρόνια μετά τον πόλεμο. Για κανέναν δεν είναι εύκολο να εγκαταλείψει μία ζωή για να χτίσει μία καινούρια στην ξενιτιά. Όποιος θεωρεί ότι στο εξωτερικό είναι όλα ρόδινα και μας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες εμάς τους Ελληνάρες, είναι βαθιά νυχτωμένος. Και αυτά τα περί παχυλών μισθών τα ακούω βερεσέ. Προσωπικά δε θα προέτρεπα ποτέ και κανέναν να φύγει έξω. Θέλει γερό στομάχι και ατσάλινα νεύρα για να βρει κανείς τον τρόπο να ευδοκιμήσει σε ξένη γη. Και χαρακτήρα. 
Πέρασε και από το δικό μου το μυαλό ο αέρας της φυγής αλλά δε με ακούμπησε. Νομίζω πολύ δύσκολα θα τα κατάφερνα, όχι μόνο εκτός Ελλάδας, αλλά και εκτός Ηπείρου. Χωρίς το τρίπτυχο ΠΑΣ Γιάννινα – κλαρίνο – τσίπουρο, δύσκολα επιβιώνει ένας αυθεντικός Ηπειρώτης...
6 μήνες μετά παραμένω αισιόδοξος. Η κρίση που πλέον δε βολεύει κανέναν, σύντομα θα δώσει τη σκυτάλη στη ανάπτυξη. Ήδη οι αγορές έχουν δώσει σημάδια ανάκαμψης. Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι πραγματικά πολύ δύσκολος. Θα περάσουμε όμως κι από αυτή τη ατραπό. Χρειάζεται να κάνουμε λίγο ακόμα κουράγιο, και να δώσουμε κουράγιο στους πιο ευάλωτους.

Ντάγκας Παύλος