Αν βρεθείς
στην Ήπειρο καλοκαιρινούς μήνες, είναι μεγάλη η πιθανότητα να πέσεις πάνω σε
κάποιο ηπειρώτικο γλέντι. Ακόμα και αν δεν κατάγεσαι από την περιοχή, δεν θα έχεις
κανένα πρόβλημα να συμμετάσχεις ενεργά στη διασκέδαση. Ο πρωτοχορευτής είναι αυτός
που πρέπει να κατέχει καλά τα βήματα, και πολλές φορές προβαίνει σε παραλλαγές,
ψαλίδια τούμπες κτλ. Εκφράζει την ατομικότητα του και τη λεβεντιά του. Όλοι οι
υπόλοιποι κάνουν τα βασικά βήματα προσέχοντας αυτά να είναι εναρμονισμένα για
να αποφεύγονται τα ατυχήματα – ποδοπατήματα. Γνωρίζοντας τα εντελώς στοιχειώδη,
έχω γλεντήσει με την ψυχή μου χορεύοντας για ώρες χάνοντας ποτάμια από ιδρώτα.
Βέβαια αν
πέσεις σε παρέα βιρτουόζων χορευτών υπάρχει μεγάλη περίπτωση να ξενερώσεις τη
ζωή σου. Μου έτυχε σε συγγενικό γάμο μάλιστα, που ο χορός κατέληξε να
μετατραπεί σε κλειστό κλαμπ σεσιονάδων αριστοτεχνών χορευτών. Ασκήσεις ύφους
και έντεχνες πόζες οι οποίες δεν ταιριάζουν στην ηπειρώτικη παράδοση. Τα
κομμάτια που επιλέγονταν ήταν αυτό που λέμε για λίγους. Ένας αρχάριος σαν και
την αφεντιά μου που ίσα ίσα σέρνει τα πόδια του κινδύνευε να εκτεθεί
ανεπανόρθωτα. Όπως και εκτέθηκα δηλαδή στις 2-3 φορές που αποτόλμησα να ανέβω
στην πίστα. Με τα βίντεο να γράφουν αποσύρθηκα διακριτικά… Από ένα σημείο και
ύστερα βέβαια το πρόγραμμα έγινε πιο προσιτό για τους κοινούς θνητούς, αλλά στο μεταξύ η
διάθεση είχε χαιρετήσει, το ενδιαφέρον περιορίστηκε στο ψητό του κουμπάρου,
η κατανάλωση αλκοόλ άλλαξε από μπύρα σε ουίσκι και τα βλέφαρα βάρυναν επικίνδυνα απο το κάλεσμα του Μορφέα.
Ντάγκας Παύλος