Τα πράγματα στην αγορά εργασίας έχουν αρχισει και ...μαυρίζουν. Η πίεση μεταφέρεται απο τον εκάστοτε προιστάμενο στους εκάστοτε υφιστάμενους με τη μορφή ντομινο. Και σε κάποια στιγμή έρχεται η επίμαχη φράση-απειλή: Οποιος δεν μπορεί η πορτά είναι ανοιχτή. Οποιος δεν θέλει να μας το πει. Σε όποιον δεν αρέσει να η έξοδος.
Απο πρόσφατο άρθρο του Αντώνη Πανούτσου κατάλαβα οτι το φαινόμενο είναι αμιγώς ελληνικό. Και αφηγείται ένα περιστατικό απο το ναυτικό που το έζησα και εγω κατα τη θητεία μου στο ένδοξο ΠΝ.
<<Όταν ήμουν στο ναυτικό, πριν ορκιστούμε, εκεί που κάναμε πρόβες στην πλατεία του Παλάσκα, εμφανίσθηκε ο υποπλοίαρχος Κιοσσές των βατραχανθρώπων. Τον συνόδευαν φοβερές φήμες που κυμαίνονταν από το ότι είχε κάνει επιδρομή στα κατεχόμενα από τους Τούρκους στην Κύπρο και είχε σκοτώσει μισή χιλιάδα μόνος του και πενήντα χιλιάδες όλοι μαζί με την πιστή ομάδα του από τους 30 αποφασισμένους βατραχανθρώπους μέχρι το ότι πήγε για επιδρομή και γύρισε μόνο ο ίδιος και ένας υπαξιωματικός.
Ο Κιοσσές είχε εμφανιστεί στην πλατεία για εθελοντές. Ξεκίνησε με ρητορικές ερωτήσεις «Ποιος από σας είναι άντρας, ρε ; Υπάρχει κανένας που φοβάται τους Τούρκους;». Κανένας δεν έκανε ένα βήμα μπρος για να πει: «Εγώ τον ψιλοπαίρνω, κύριε υποπλοίαρχε, και με το που ακούω Τούρκος χέζομαι». Ο Κιοσσές πήρε τη σιωπή για συγκατάβαση. «Ποιος θέλει, ρε, να γίνει βατραχάνθρωπος και να σκοτώνει Τούρκους;». Εδώ και πάλι βασίλευσε η σιωπή. Κανένας δεν ήταν gay να φοβάται τους Τούρκους, αλλά και κανένας δεν ήθελε να γυρίζει στον Παλάσκα φωνάζοντας «κουάκ, κουάκ» μέχρι να έρθει η ώρα που θα τον έστελναν στην Κύπρο να τους σκοτώσει.>>
Μετά απο αυτό το απολαυστικό περιστατικό το συμπέρασμα που βγαίνει είναι οτι στις ομάδες κανενας δεν θα κάνει το βήμα μπροστά για να γίνει στόχος. Κανένας δεν θα πει φορα παρτιδα ¨δεν μπορώ¨ ή ¨δεν μου αρεσει¨. Επίσης οτι, τέτοιου είδους ομιλίες-απειλές γίνονται για να ακουσει ο προιστάμενος τη φωνή του. Και μόνο. Σε ποιόν αρέσει ή δεν αρέσει θα φανεί μέσα απο την δουλειά. Ποιός ειναι μάγκας και ποιος πέρδεται ασυστόλως. Αυτά. Και καλά κουράγια
ΝΤΑΓΚΑΣ ΠΑΥΛΟΣ